مروری بر کلیات نظریه مبنایی

نظریه مبنایی، یکی از روش هایی است که در تحقیقات کیفی استفاده می شود و مبتنی بر رویکرد استقرایی است. این روش به جای پیش فرض های نظری به داده ها و میدان اولویت می دهد، کار خود را با مشاهده آغاز می کند و به سمت شکل گیری نظریه حرکت می کند. تولید یک نظریه به کمک اطلاعات تحقیق به این معناست که بیشتر فرضیات و مفاهیم نه تنها از اطلاعات میدانی گرفته می شوند، بلکه هم چنین بر اساس داده های به دست آمده در جریان تحقیق، به گونه ای نظام مند شکل می گیرند. از این رو، برخلاف روش هایی که تاکید آن ها اساساً اثبات فرضیه ها و قضایای نظری است، تاکید این روش بر تولید نظریه است. بدین منظور، پس از نمونه گیری نظری، جمع آوری داده ها و هم زمان با آن ها، کدگذاری و تحلیل داده ها آغاز می شود. تحلیل داده ها بر اساس کدگذاری، باز، محوری و گزینشی انجام می شود و تا اشباع نظری ادامه می یابد. این پژوهش به معرفی این روش شناسی و بیان قابلیت ها و مراحل انجام آن می پردازد.