بررسی روند سیاستگذاری دولتی در مدیریت جهانگردی با رویکرد توسعه پایدار در برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران

در مقاله حاضر روند سیاستگذاری دولتی مدیریت صنعت گردشگری ایران با رویکرد توسعه پایدار در برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران، مورد بررسی قرار گرفته است. روش شناسی مورد استفاده جهت بررسی روند سیاستگذاری دولتی مدیریت گردشگری نیز به صورت نظام وار و همه جانبه با تأکید بر روش شناسی توصیفی و شیوه کیفی است. لازم بذکر است که در این مقاله به منظور گردآوری اطلاعات از روش های اسنادی و کتابخانه ای بهره گرفته شده است. بر اساس یافته های پژوهش، کشورمان ایران به عنوان یکی از کشورهای مستعد در زمینه صنعت گردشگری مورد توجه گردشگران سایر کشورها می باشد. در زمینه سرمایه گذاری نیز صاحبان سرمایه و سرمایه گذاران بین المللی در این صنعت نیز توجه ویژه ای به ایران دارند ولی چرا رشد این صنعت در کشورمان بسیار کند و نامحسوس است. از علل آن اول اینکه؛ مرجعیت سیاست های گردشگری در روی کاغذ بر مبنای فرهنگ کشور برنامه ریزی شده است، اما در مرحله عمل تعریفی روشن از جایگاه بخش فرهنگ در صنعت گردشگری ایران ارائه نمی کند، دوم اینکه؛ خواست و انتظارهای مسئولان از صنعت گردشگری به خوبی تبیین نشده و نگاه همه جانبه به بخشهای مختلف صنعت گردشگری وجود ندارد. با توجه به نمونه عملی ذکر شده در پایان مقاله در سیاستگذاری برنامه ریزی گردشگری در سطح ملی و محلی، شهر تبریز قابلیت های فراونی در اجرا دارد. می توان با ایدئولوژی ها و سیاستگذاری های گردشگری در مدیریت دولتی که در برنامه ششم توسعه اجرا خواهد شد از امکانات بالقوه شهر تبریز در جهت توسعه پایدار گردشگری اسلامی بهره برد.