اثر سطوح مختلف خشکی بر شاخص های جوانه زنی بذور نخود حاصل از تیمار با فسفر شیمیایی و میکوریزا

کشاورزی پایدار بر پایه مصرف کودهای زیستی و با هدف حذف یا تقلیل مصرف نهاده های شیمیایی استوار می باشد به منظور بررسی امکان کاهش مصرف کودهای شیمیایی و جایگزینی بخشی از آن با منابع بیولوژیک فسفر و تاثیر آن در مقاومت بذور حاصل از این تیمارهای کودی در برابر تنش خشکی، دو آزمایش جداگانه، آزمایش اول به صورت فاکتوریل برای تولید بذرهای تحت سطوح مختلف کود شیمیایی و بیولوژک فسفر، و آزمایش دوم به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تنش خشکی با استفاده از پلی اتیلن گلیکول 6000 در سطح سطح (0 (آب مقطر به عنوان تیمار شاهد)، 0.6- و 1.1 مگاپاسکال) بود که روی بذرهای حاصل از گیاهان تیمار شده با کودهای فسفر شیمیایی (0، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار سوپر فسفات تریپل) و زیستی [بدون میکوریزا و با میکوریزا (g. intraradices] اعمال گردید. اثر متقابل بین کود زیستی، شیمیایی و تنش خشکی بر درصد و متوسط زمان جوانه زنی، طول ساقچه و ریشچه، وزن تر و خشک گیاهچه معنی دار بود. بیشترین میزان درصد جوانه زنی (78 درصد(، متوسط زمان جوانه زنی (14.49 روز)، طول ساقچه (20.10 سانتی متر)، طول ریشچه (24.53 سانتی متر) و وزن تر (4.787 گرم) و خشک گیاهچه (2.972 گرم)، مربوط به حالت تنش خشکی 0.6- مگا پاسکال و در بذور تحت تیمار قرار گرفته با 50 کیلوگرم در هکتار کود سوپرفسفات تریپل و در حضور وجود قارچ میکوریزا بود. مصرف تلفیقی میزان متوسطی از کود شیمیایی در کنار میکوریزا بر میزان مقاومت بذور حاصل در برابر تنش خشکی مفید واقع شد.