نقد و بررسی ترجمه های بسمله

بسمله از مهمترین آیات قرآن است که در تمامی سوره های قرآن به جز سوره توبه آمده است. به جز سوره توبه آمده است. به سبب ظرافت های معنایی دو واژه ی «رحمان» و «رحیم» وجود دارد، ترجمه این آیه دشوار است؛ از این رو ترجمه هایی که از این آیه شریفه شده، غالباً ناقص اند. به جهت واژه هایی که در این آیه به کار رفته است، ترجمه فنی در این آیه رسا نیست و نیازمند ترجمه تفسیری است. در این نوشتار پس از بررس مفردات بسمله در زبان و ادبیات عرب، کاربرد هر یک از این مفردات در آیات قرآن کریم روشن گردیده تا به الگوی مناسبی از ترجمه ی آیه در فرهنگ قرآن دست یابیم و در ادامه به نقد و بررسی ترجمه های بسمله پرداخته شده است. با بررسی ترجمه های موجود درباره بسمله مشخص شده است که بهترین ترجمه از آیه بسمله از کتاب «کنز العرفان» می باشد که ضمن ارائه ترجمه تفسیری، ظرافت های معنایی مفردات در آن لحاظ گردیده است. پاره ای از نقدهای وارد به ترجمه ها را می توان در این محور خلاصه کرد: نارسایی در ترجمه دقیق مفردات بسمله، دست کسیدن از ترجمه تفسیری بسمله، نارسایی ها در زبان مقصد.