طراحی مجتمع تجاری با رویکرد معماری بیونیک در سمنان

معماری به عنوان یک حرفه علمی- هنری همواره پوشش دهنده بخشی از نیازهای زیستی انسان بوده است .مراکز تجاری به مفهوم کلی به محلی سرپوشیده یا سرباز اطلاق می گردد که تعدادی فروشگاه را شامل گردیده که این فروشگاه ها می توانند از یک یا چند صنف مختلف تشکیل گردند. این محل کانون داد و ستد بوده و ارتباط مستقیم بین عرضه و تقاضا را برقرار می نماید. بعد از مدرنیته و وارد شدن به عصر صنعتی در ایران ساختمان های عمومی به ویژه بازارها که در مقیاس شهری و ملی کاربرد داشته و مراکز پیوند عناصر شهری بوده و دارای جنبه های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و هنری می باشند، ولی آن چنان که باید کیفیت لازم را نداشته اند و از ارتباط مناسبی با مخاطبان خود برخوردار نبوده اند. در واقع بناهایی ایجاد شده اند که دارای ارزش چندانی نیستند زیرا در فرایند طراحی و شکل گیری آن ها از ابتدا تفکر معماری نگرش های تکنولوژیکی با نگاه خشک و بی روح معماری مدرن بر آن ها مستولی گشته است که این ناشی از ضعف مبانی نظری معماری در ایران برای طراحی و ایجاد بناهای بزرگ مقیاس شهری است. از طرفی بناهای بزرگ مقیاس شهری و ملی الگوهای ساختمانی جامعه هستند، از این رو باید دارای کیفیت معماری لازم و فضایی برای تعامل اجتماعی و تعمین آسایش خریداران باشند. برای برون رفت از این مشکل جامعه نیازمند الگوهای جدید و راستین در معماری است. بی شک تبیین مبانی نظری مناسب پیرامون این موضوع گام اول و راهبردی محسوب می شود. در این تحقیق که هدف آن طراحی مجتمع تجاری با رویکرد طبیعت گرایی (معماری بیونیک) است، عقیده بر حصول گونه ای معماری است که نتایج بهتری را در معماری و در فضای شهری برای مخاطب بدنبال داشت. برای نیل به این مقصود رساله حاضر در قالب یک تحقیق علمی به روش توصیفی –تحلیلی بر پایه مطالعات اسنادی، کتابخانه ای و مشاهدات عینی انجام گرفته است. در ابتدا کلیات تحقیق، تعاریف، روش ها و فرضیات تحقیق بیان شده است. طراحی و ساخت مجتمع های تجاری-تفریحی از نگاه اندیشمندان و صاحب نظران مطالعه و بررسی شده که بخشی از آن به رابطه طبیعت با معماری می پردازد. در این روند وجه آموزنده بودن طبیعت، سازواره های طبیعی و خواص آن ها به جهت کاربرد در معماری و کم و کیف آنها به عنوان رویکرد تحقیق مورد مطالعه و بررسی انجام گرفت و در این راستا، ارتباط متقابل انسان، طبیعت، معماری و تکنولوژی تحلیل شد. سپس در رابطه با بهره گیری از طبیعت بررسی هایی انجام شد که به طور کلی نتایج تحقیق نشان داد که شش روش بهره گیری از سازواره های طبیعی در معماری تکنولوژیک مجتمع های تجاری و کلا بناهای بزرگ مقیاس شهری می تواند کاربرد یابد که عبارتند از: روش فرمی، ساختاری، عملکردی، فضایی، مفهومی و تزئینی. با استفاده از این روش ها می توان به طراحی معماری پرداخت و گونه ای از معماری به نام معماری بیونیک را مطرح نمود.