تحلیل نشانه شناختی در سامانه نماهای مسکونی برپایه حسن شناسی آثار هنری

طی دهه های اخیر، مسکن در ایران علاوه بر کارکرد های قبلی خود، در سیمای بیرونی، ارزشی افزوده به عنوان کالای بصری پیدا کرده و بر خلاف مسکن سنتی، تظاهرات اجتماعی و اقتصادی مالک مسکن در نمای بیرونی خانه از طریق رمزگانه های زیبایی شناختی و اجتماعی بروز می یابد تا شان اجتماعی و اقتصادی او را گویا باشد. این بدان معنی است که بر خلاف الگوی غالب در نظام کالبدی مسکن سنتی، نمای مسکن معاصر ایرانی در الگوهایی گاه مطابق با سبک های ناآشنا با معماری ایرانی طراحی و اجرا می شود. از مسائل مطرح نشانه شناسی معماری، چگونگی ارتباط لایه های نشانه شناختی یک اثر معماری و تاثیر آن بر قوام یا زوال انسجام سامانه ایی معماری می باشد (نقره کار، 1392). در این مقاله جهت تبیین این مسئله با استفاده از روش مطالعه میدانی و کتابخانه ایی و تهیه پرسشنامه هایی که دارای سبک های مختلف نما بود، به بررسی سلیقه جامعه آماری پرداخته شد. نتایج حاصله با در نظر گرفتن فرایند طراحی جدلی، نشان دهنده علاقه مندی مردم به استفاده از سبک هاینا آشنا با معماری ایرانی در طراحی نما بوده است. حال فرض بر این است، با توجه به آنکه این نوع معماری از دیدگاه حسن شناسی مورد تایید نیست، می توان در جریان آموزش به ارتقا نقطه نظرات افراد کمک کرد. روش تحقیق در این پژوهش همبستگی و توصیفی – تحلیلی و وابسته به تمایلات مردم می باشد.