رفتارنگاری گودبرداری های عمیق با استفاده از مدلسازی عددی و مقایسه نتایج با داده های مونیتورینگ

امروزه با بوجود آمدن نیاز مبرم به مکان پارکینگ خودرو و همچنین گرانی فزاینده قیمت زمین ها گود برداری های عمیق بسیار باب گشته و تحلیل و پایش دقیقی را جهت طراحی هر چه سبک تر و در عین حال امن تر می طلبد. در صورت تعیین تغییرشکل گودها با استفاده از تحلیل های دوبعدی، اثر هندسه و سختی گوشه های گود در تغییرشکل ها نادیده گرفته شده و باعث می شود تحلیل های دوبعدی تغییرشکل حاصل از گودبرداری دارای گوشه را در اکثر موارد محافظه کارانه تعیین کنند. در پایش تغییرشکل های حاصل از گودبرداری نیز تغییرشکل های حداکثر در میانه ضلع گودها اتفاق افتاده است. در این صورت به منظور مقایسه نتایج تحلیل های عددی با پایش بهتر است از تحلیل های سه بعدی که عوامل هندسی و اثر سختی گوشه ها را درنظر می گیرند، استفاده شود. هدف از این مطالعه معرفی ضریبی جهت تبدیل جابجایی های مجاز دوبعدی به سه بعدی و استفاده از این عدد جهت تحلیل دقیق تر در طراحی و اجرا می باشد. در طراحی پروژه های گود برداری مطالعات عددی را توسط نرمافزارهای اجزاء محدود غیرخطی به نام plaxis انجام می دهند، به همین علت در این مطالعه از نرم افزارهای plaxis 2d و plaxis 3d tunnel در مدل سازی دو و سه بعدی استفاده شده است، که همواره مورد استفاده طراحان محترم می باشد. سپس اعداد جابجایی از چهار پروژه گود برداری توسط تحلیل دو بعدی و سه بعدی بدست آورده شد و با اعداد جابجایی در پایش گود مقایسه گردید.با بدست آوردن منحنی تغییرات نسبت تغییر شکل های افقی سه بعدی ماکزیمم به تغییر شکل های افقی دو بعدی ماکزیمم یا همان نسبت(plane strain ratio) psr، ضریب مناسب تبدیل 2d به 3d جهت مقایسه با داده های مانیتورینگ بدست آمد. با بدست آوردن نمودار جامع تغییر شکل های سه بعدی به دو بعدی و با استفاده از نتایج فوق الذکر، در طراحی هر گود با داشتن نسبت طول به عمق (l/h) گود و وارد کردن این عدد به نمودار، می توان از همان ابتدا نسبت psr و نیز نسبت fs(3d)/fs(2d) psr را بدست آورد و نتایج تحلیلی آن را در طراحی اولیه و نیز طراحی در حین اجرا لحاظ نمود.