بررسی آزمایشگاهی تاثیر کارواکرول بر باکتری enterococcus faecalis به عنوان داروی داخل کانال

روش بررسی: در این مطالعه تجربی – آزمایشگاهی ابتدا mbc, mic با استفاده از روش macro broth dilution به ترتیب 3/0 درصد و 6/0 درصد تعیین شد. سپس تعداد 30 دندان تک ریشه تک کاناله انسان وارد مطالعه شدند. حجم نمونه پس از انجام مطالعه pilot بر روی 4 دندان کشیده شده تعیین شد. بعد از قطع تاج دندان ها از cej و آماده سازی کانال ها تا سایز اپیکال 30، نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی b,a (10تایی) و دو گروه کنترل منفی و مثبت (5تایی) تقسیم شدند. بعد از کشت باکتری انتروکوکوس فکالیس در آنها، در دو گروه آزمایشی a وb به ترتیب امولیسون کارواکرول 6/0 درصد و هیدروکسید کلسیم به عنوان داروی داخل کانال به مدت 7 روز مورد استفاده قرار گرفتند. در ابتدا و انتهای آزمایش از کانال ها نمونه گیری به عمل آمد و در نهایت از دیواره های عاجی کانال هایی که فاقد باکتری بودند براده های عاجی تهیه شده و کشت داده شد. در پایان کار، داده ها توسط تست های آماری kruskal-wallis و mann-whitney آنالیز شدند.

یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که توانایی امولسیون کارواکرول 6/0 درصد در حذف باکتری انتروکوکوس فکالیس پس از یک پانسمان 7 روزه، تفاوت معنی داری با هیدروکسید کلسیم ندارد (05/0p>).

نتیجه گیری: کارواکرول می تواند به عنوان یک لاروی داخل کانال در فواصل جلسات درمان مورد استفاده قرارگیرد.