بررسی اثر مشخصات و ضخامت برشی مخلو ط های آسفالتی بر مقاومت شکست مخلوط های آسفالتی

حوزه مکانیک شکست دربرگیرنده روابط میان ماکزیمم تنش مجاز، اندازه و محل ترک، سرعت ترک ناشی از اثرات محیطی و امکان جلوگیری از حرکت ترک ها است. اغلب شکست ها تحت تنش های پایین اتفاق افتاده است. تحقیقات نشان می دهد که تامل این شکست ها معایبی مثل ترک های ریز است.درصور وجود این ترک ها، سازه با مواد استحکام بالا در تنش کم تر از تنش مورد نظر طراحی امکان شکست دارد. مکانیک شکست، به طور عمده جوانه زنی و رشد ترک را در مواد ترد و تحت حوزه تنش معین مورد مطالعه قرار می دهد. این ترک ها می تواند از پیش در نمونه موجود باشد و یا طی فرآیند افزایش بار به وجود آید. وجود ترک های ذاتی در بسیاری از سازه های ترک دار، شکست مکانیکی در آن هرا را به طور قابل ملاحظه ای تسریع می نماید. چنانچه قطعه ای دارای ترک اولیه باشد، معیارهای استحکاب و شکست آن تحت بارگذاری های مختلف، توسط مباحث مکانیک شکست تعیین می شود. از این رو در این پژوهش، با فرض رفتار الاستیک و استفاده از اصول مکانیک شکست الاستیک خطی، آزمایش شکست در یک شرایط بارگذاری مود i انجاب شده است. از این جمله می توان به نوع قیر (2 قیر خالص)، دما (سه دمای آزمایش 0، -12، -24 درجه سانتیگراد)، فضای خالی ( 3، 5 و 7 درصد) و ونوع مصالح سنگی (آهکی و سیلیسی) اشاره کرد. ضخامت نمونه های آسفالتی می تواند عامل مهمی در برابر شکست باشد. لذا بررسی ضخامت های متفاو نمونه ها در آزمایش در برابر بارگذاری می تواند میرزان مقاومت را در ضخامت های متفاوت نشان دهد.