بررسی اکتشافی مدل مدیریت بحران با مدیریت سیل در شهرداری منطقه 3 (مطالعه موردی: سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران)

مخاطرات طبیعی به عنوان بخشی از واقعیت های گریزناپذیر محسوب می شوند که عمدتا کنترل وقوع آن ها خارج از عهده بشر است. همواره باید مجموعه ای از طرح ها و برنامه های عملی برای مواجهه با تحولات احتمالی آینده در سازمان ها تنظیم شود و مدیران باید درباره اتفاقات احتمالی آینده و آمادگی رویارویی با وقایع پیش بینی نشده را کسب کنند. در این مقاله بررسی اکتشافی مدل مدیریت بحران با مدیریت سیل در شهرداری منطقه 3 صورت گرفته است. برای این پژوهش از روش پیمایشی، توصیفی و توزیع پرسشنامه در بین متخصصین استفاده گردیده است. شیوه نمونه گیری تحقیق غیر تصادفی بوده است و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار اس پی اس اس 22 و آزمون رگرسیون استفاده شده است. ضریب بتا به ترتیب برای متغیرهای اصلی مربوط به سوالات پرسشنامه شامل برنامه ریزی نیروی انسانی، رشد و توسعه نیروی انسانی، نقش نیروی انسانی در پیشگیری از بحران، برنامه ریزی سیستم اطلاعات، عوامل فرهنگی 0.668، 0.403، 0.241، 0.53، 0.53، 0.355 به دست آمده و برای هر یک از این مؤلفه های اصلی یک سری زیر مؤلفه نیز بیان گردید و میانگین و انحراف معیار این زیر مؤلفه ها محاسبه گردید. نتایج تحقیق نشان داد که متغیر مستقل برنامه ریزی نیروی انسانی بیشترین میزان ضریب بتا را به خود اختصاص داده است. اگر میزان متغیر مستقل برنامه ریزی نیروی انسانی به اندازه یک واحد افزایش یابد متغیر وابسته مدیریت بحران 0.668 افزایش خواهد یافت و اثر گذار خواهد بود و فرآیند مدیریت بحران به شکل مطلوب تری انجام می شود. زیر مؤلفه متغیر برنامه ریزی نیروی انسانی اعم از کارمند یابی و جذب نیرو از اهمیت فوق العاده ای در برنامه ریزی نیروی انسانی در مدیریت بحران برخوردار است. تشکیل تیم های کارآمد و تعریف پروژه های مختلف برای تیم ها، با توجه به توان و تخصص آن ها، اصلی کلیدی در مدیریت و کنترل فعالیت های کاری مرتبط با مدیریت بحران می باشد.