تهیه و بررسی خواص داربست های نانو کامپوزیتی کیتین/فیبروئین ابریشم/ mcm-41 به روش خشکاندن انجمادی برای استفاده در مهندسی بافت

مهندسی بافت یک علم چند رشته ای در زمینه های مختلف زیست شناسی مولکولی و مهندسی مواد را شامل می شود. این علم سعی در ایجاد اندام های زیستی برای ترمیم بافت های آسیب دیده و یا بازسازی مجدد آن ها با هدف احیا بافت میزبان دارد. یکی از کاربردهای مهندسی بافت، ایجاد ترکیباتی برپایه سلول های بنیادی به منظور ترمیم استخوان می باشد. به این منظور از داربست هایی استفاده می شود که قابلیت استحکام بخشیدن، حفاظت و بازسازی مجدد بافت مورد نظر را داشته باشند. بنابراین توجه ویژه ای برروی داربست های پلیمری سه بعدی ایجاد شده است که دارای تخلخل بالا، سایز حفره مناسب و قدرت مکانیکی مطلوب برای کاربردهای مهندسی بافت باشند. در پژوهش حاضر داربست های نانو کامپوزیتی کیتین/فیبروئین ابریشم/ mcm-41 در نسبت های وزنی مختلف با استفاده از تکنیک خشک کردن انجمادی تهیه شدند. این داربست ها با استفاده از آزمون هایsem ، xrd ،tga و ft-ir مورد بررسی قرار گرفتند. داربست های نانو کامپوزیتی بین 81%- 76% تخلخل با ساختار حفره ای بینابینی و با توزیع یکسان حفرات نشان دادند. زیست پذیری سلولی، اتصال و تکثیر بوسیله آزمون mtt در حضور سلول های پرواستئوبلاست موش، طبیعت زیست سازگار این داربست های کامپوزیتی را ثابت کرد. نتایج نشان دادند که این داربست ها می توانند گزینه های مناسبی برای مهندسی بافت استخوان باشند و ساخت نانو کامپوزیت ها برای اولین بار انجام گرفت و ترکیب فازی و بلورینگی مناسب نانو کامپوزیت های حاصل و نانو متری بودن اندازه ذرات توسط پراش پرتو ایکس به تایید رسید.