پند و پیام های رودکی

سامانیان در قسمت هایی از سرزمین ایران موفق می شوند فرهنگ بیداری و گرایش به زبان و ادب پارسی را در تمام ابعاد فراگیر کنند. قرن چهارم دربار سامانی مرکز تجمع شاعران، ادیبان، حکما و علما ی بسیاری است که، این خود حاکی از رونق و جایگاه ارزشمند عالم و علم است که خود سبب رونق و پیشرفت علمی جامعه آن روزگارشده است .در این میان رودکی شعرپارسی را از تنگناهایی که ادب و زبان عربی ایجاد کرده بود خارج و به عظمت و اقتدار می رساند. شعر زهد زاده ی عصر سامانی است. نگارنده برآنست تا در این پژوهش به این سوالات مقدر که ابتدا چه نوع پیام ها یی در دیوان شاعر از بسامد بیشتری برخوردار است و آیا تمام پندها زاهدانه است یا خیر ؟ پاسخ مناسبی را بدهد. هم چنین نگارنده سعی کرده است پندها و پیام های رودکی را با توجه به شاهد مثال هایی از دیوان خود شاعر بررسی و تحلیل نماید. شعر رودکی مملواز پیام ها و پندهای خیال انگیزی است که شاعر در شعرهایش خواننده را به تفکر، تعمق و کار بستن آن ها توصیه کرده است.