بهسازی لرزه ای دیوارهای بنایی آسیب پذیر آجر رسی و ملات های سیمانی با استفاده از تسلیح مغزه پیش تنیده

تعداد زیادی ساختمان مهم و سایر آثار میراث فرهنگی آسیب پذیر از دوران پهلوی در کشور وجود دارند که به صورت مصالح بنایی آجری با ملات های سیمانی (به عنوان جایگزینی برای ملات سنتی ساروج) اجرا شده اند. به منظور حفظ و بهسازی لرزه ای این بناها، نیاز به کسب اطلاعات کافی از مشخصات و رفتار این مصالح است تا بتوان روش هایی جهت توانمندسازی و استحکام بخشی لرزهای این گونه بناها اتخاذ نمود، بطوریکه مشخصه های اصلی و نمادین آن ها نظیر نماسازی موجود دست نخورده باقی بمانند. یکی از روش های مناسب و کارآمد در زمینه مرمت آثار میراث فرهنگی، بدون ایجاد تغییر در نمای آن ها، استفاده از روش تسلیح مغزه برای اعمال نیروی پیش تنیدگی است، که با استفاده از میلگردهای معمولی، میله ها و کابل های پس کشیده، چسبیده و غیرچسبیده قابل اجرا می باشد. هدف این پژوهش ارزیابی این روش با کابل های پس کشیده غیرچسبیده برای بهسازی لرزه ای دیوارهای بنایی با ملات های سیمانی می باشد. در این پژوهش با انجام آزمایشات و مطالعات عددی مشخصه های عملکردی لرزهای ملات های ماسه سیمان و باتارد در ساختمان های مصالح بنایی تعیین گردیده تا با توسعه مدل سازی مصالح بتوان با نرم افزار آباکوس رفتار لرزه ای این ساختمان ها را شبیه سازی نمود. دیوارهایی با مقیاس واقعی در نرم افزار آباکوس مدل سازی شده و اثر پیش تنیدگی روی آن مطالعه گردیده است. تسلیح مغزه پیش تنیده این ساختمان های بنایی، در کنار کاهش هزینه های بهسازی، عملکرد لرزهای سازه را به صورت بهینه ای ارتقاء داده، به گونه ای که افزایش 100 الی 300 درصدی مقاومت بنا در برابر زلزله به اثبات رسیده است.