تطابق معماری و شهرسازی سنتی ایران با اصول پایداری آیین نامه زیست محیطی leed (مورد پژوهش: اقلیم گرم و خشک)

در برابر مسائل و مشکلات به وجود آمده جهان معاصر و با استناد به تحقیقاتی که به عمل آمده و کمبود ساختمان هایی با معیار پایداری و استانداردهای بین المللی در ایران معاصر و در پی هشدارهای دانشمندان نسبت به عواقب تغییرات شرایط اقلیمی (افزایش درجه حرارت، جاری شدن سیل، خشکسالی، تسریع روند ذوب یخچال های قطبی، کاهش تنوع موجودات زنده) و افزایش روزافزون مصرف سوخت های فسیلی در جهان، انرژی های تجدید شونده سازگار با شرایط اقلیمی، اهمیتی بیش از پیش می یابند. امروزه با افزایش جمعیت و ساخت ساختمان های بی کیفیت و با طول عمر پایین و بدون شاخصه های پایداری و کاهش منابع تجدید ناپذیر، نیاز به طراحی بناهای پایدار، هماهنگ و سازگار با طبیعت هم چون معماری سنتی و گذشته ایران، بیش از پیش احساس می شود. معماری پایدار با شناخت محیط و به وجود آوردن معماری سازگاری با طبیعت از میزان اتلاف انرژی در ساختمان ها می کاهد و آسایش بیشتری برای شهروندان حاصل به وجود می آورد. در سال های اخیر بیانیه ها و مقالات متعددی در زمینه اصول معماری پایدار توسط محققان مختلف در سراسر دنیا به رشته تحریر درآمده است. اغلب این بیانیه ها با اختلاف اندک موضوعاتی را در زمینه تشویق طراحان به حفاظت از انرژی و نیز در نظر گیری ویژگی های محلی مکان و کار با کاربران ساختمان و جوامع اطراف آن تثبیت نموده اند. معماران انگلیسی، این اصول را با استفاده از مثال های مختلف از طراحی ساختمان در اروپا انگلستان و امریکا نشان داده اند. ایشان بر فراگیری از معماری بومی تأکید زیادی داشتند، معماری که در تجربه نسل های متمادی ساکن یک منطقه و اقلیم ویژه در آن نهفته است. از این رو ما به بررسی عوامل پایدار درخانه های قدیمی در اقلیم گرم و خشک می پردازیم. در این مقاله هدف هماهنگ کردن استانداردهای طراحی leed با اقلیم ایران می باشد، که روش گردآوری اطلاعات از طریق اسناد کتابخانه ای و مقالات خارجی است و می توان نتیجه گرفت که منطبق کردن استانداردهای پایدار محیط زیست با بوم و اقلیم رابطه ی مستقیم دارد .