تاثیر الگوی طراحی بر شناسایی هوش های هشت گانه گاردنر در کودکان ابتدایی با تاکید بر پرورش هوش طبیعی

دبستان محل اولین برخورد جدی کودک با محیط اجتماع است. معماری فضای آموزشی می تواند در شناسایی و ارتقاء استعدادهای متفاوت کودکان یا بالعکس خاموش کردن آن، نقش مهمی ایفا کند. از سویی، طبق نظریه "هوارد گاردنر"، انسان ها همگی از نظر هوش و توانایی کاربرد هوش های چندگانه، تفاوت دارند. شناسایی و پرورش کلیه توانمندی های هوشی، خصوصا در مورد کودکان دوره ابتدایی، اهمیت بسیار دارد. مدارس کنونی، با یکسان شمردن کاربران، به تفاوت های فردی و بهره های هوشی متفاوت افراد، توجهی نداشته و فضای مناسبی برای پرورش توانایی های خاص دانش آموزان فراهم نمی آورند. از آنجا که پرورش این هوش ها در دانش آموزان از طریق فعالیت هایی امکان پذیر است، فراهم کردن فضای مناسب برای وقوع این فعالیت ها می تواند بر پرورش هوش های چندگانه دانش آموزان تأثیر بگذارد. از دیگر سو، چنانچه کودکان ذهن خلاق و طبیعت گرای خود را در طبیعت پرورش دهند و در دوران کودکی خود در فضایی آرام و بکر و به دور از محدودیت به طور آزادانه به فعالیت و بازی بپردازند، تمام فعالیت هایشان، تبدیل به تجربه هایی خودساخته و فراموش ناشدنی می گردد که، قدرت و اعتماد به نفس تجارب بزرگتر در سال های آتی را به آنان می دهد. بنابراین هدف، فراهم کردن فضایی طبیعی و آرام برای گذراندن لحظه های آموزش و بازی کودک، درکنار همسالان است. در این فضا، فرایند آموزش کودک، از مشاهده تا یادگیری و ساخت، فقط و فقط بر عهده خود کودک می باشد و طبیعت به عنوان معلم می باشد. فضایی که دربرگیرنده و فراهم کننده بستری برای هیجانات کودک باشد. در این نوشتار با استفاده از مطالعات اسنادی کتابخانه ای، پس از نزدیک شدن به مفاهیم هوش و هوش های هشت گانه گاردنر، به ارتباط میان ویژگی های فیزیکی و کیفی محیط آموزشی با کاربران آن پرداخته شده است و پس از ارزیابی و تحلیل، تاثیر محیط بر شناسایی هوش های هشت گانه گاردنر در کودکان ابتدایی، در جهت افزایش یادگیری بررسی شده و تمهیدات و ریز فضاهای پیشنهادی نگارنده برای داخل و خارج کلاس، به عنوان کانون های فعالیتی هوش چندگانه، با تاکید بر ارتقاء هوش طبیعی، ارائه شده است.