بررسی تاثیر نوع آرماتور در عملکرد اتصالات میانی تیر به ستون بتنی

با توجه به زلزله خیز بودن کشور ایران، لزوم مقاومت همه اجزای سازه ای در برابر بارهای جانبی امری طبیعی است و اتصالات نیز از این قضیه مستثنی نیستند. سهم اتصالات در تحمل مقاومت در برابر بارهای جانبی و شکل پذیری بسیار زیاد است. یکی از مشکلات اتصالات حجم زیاد آرماتور ها در محدوده ناحیه اتصال می باشد که این امر بتن ریزی را با مشکل مواجه می کند و باعث عملکرد نامناسب اتصالات می شود. میلگردهای پر مقاومت با پارامتر کشیدگی مناسب می تواند این مشکل را برطرف کند. در این مقاله مقادیر مقاومت، سختی، میزان جذب انرژی و شکل پذیری ایجاد شده در اتصالات با آرماتورهای متفاوت بدست آمده است و با یکدیگر مقایسه شده است. اثر نوع فولاد مورد استفاده در رفتار اتصال مورد بررسی قرار گرفته و عملکرد اتصال میانی با فولاد های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته است. در مدل های مورد بررسی ابعاد هندسی تیر و ستون و شرایط تکیه گاهی و بارگذاری یکسان در نظر گرفته شده است. مدل سازی با نرم افزار المان محدود abaqus انجام شده است.