بررسی ظرفیت باربری پی نواری مستقر بر خاک شن و ماسه لایه ای در حضور آب زیرزمینی، با جایگذاری ژئوگرید

به دلیل استحکام کششی کمی که خاک دارد، از دیرباز بهبود بخشیدن به خواص مکانیکی خاک با استفاده از مصالح و موادی که سبب تقویت مشخصه های آن گردد موردتوجه بشر بوده است. هدف از تقویت کردن خاک، افزودن به میزان ظرفیت باربری آن و کاستن از میزان نشست و تغییر شکل جانبی آن می باشد. یکی از روش های بهسازی و افزایش ظرفیت باربری زمین که امروزه رواج بسیاری دارد، مسلح نمودن خاک است و یکی از روش های تسلیح خاک استفاده از مواد پلیمری میباشد که به نام ژئوسنتتیک ها شناخته می شوند. ژئوگریدها گروهی از ژئوسنتتیک ها هستند که اصلی ترین کاربرد آنها مسلح کردن خاک می باشد. ژئوگریدها به خاطر سختی و مقاومت کششی بالایی که دارند برای بالا بردن مقاومت مکانیکی و مقاومت کششی خاک، تقویت و افزایش ظرفیت باربری آن بسیار مناسب میباشند. هدف این پژوهش بررسی تأثیر تسلیح با ژئوگرید بر خاک شن و ماسه لایه ای زیر پی نواری، برای سطوح مختلف آب زیرزمینی و هم چنین یافتن بهینه ترین شرایط تسلیح به وسیله ژئوگرید برای هر حالت می باشد. در این پژوهش موضوع ظرفیت باربری این خاک لایه ای، در شرایط اشباع بودن ناشی از وجود آب زیرزمینی (برای چند سطح مختلف آب) و هم چنین جایگذاری صفحات ژئوگرید با شرایط مختلف (عمق اولین لایه تسلیح، فاصله قائم لایه های تسلیح، تعداد لایه تسلیح و عرض لایه های تسلیح)، با کمک مدل کردن در نرم افزار plaxis مورد مطالعه قرارگرفته است. در پایان برای این خاک و به ازای هر سطح آب زیرزمینی، شرایط بهینه تسلیح آن خاک به وسیله ژئوگرید برای رسیدن به بهترین مقدار پارامتر نسبت ظرفیت باربری(bcr)  و به طورکلی افزایش ظرفیت باربری شالوده حاصل می گردد.