ضرورت ارتقاء سطح طراحی فضای عمومی شهری در جهت افزایش شأن و منزلت شهروندان

محوریت انسان و نیازهای او به عنوان مهم ترین عامل در متن و طراحی فضای شهری و علوم اجتماعی تا به امروز مطرح بوده است. با نگاهی به دیدگاه های صاحب نظران این حوزه درمی یابیم که نیازهای شهروندان و افزایش منفعت عمومی در بیشتر نظریه ها مشهود است. یکی از مهمترین عوامل تاثیر گذار به منظور دستیابی و پاسخگویی به نیازهای جمعیتی و رفع معضلات فضای شهری بررسی هنجارها و سنجش معیارهای کیفیت و مطالعه ی طرح های موفق موجود در فضای عمومی شهری می باشد. گسترش متوازن و همگون فضا و نفوذپذیر بودن (سهولت دسترسی) مکان های عمومی در مناطق مختلف سطح شهر مقدمه ای است بر طراحی فضاهای کالبدی شهری که موجب افزایش سطح سرمایه ی اجتماعی درجامعه در ابعاد مختلف بویژه درحوزه ی اعتماد مردم به مردم و ساختن دنیای بهتر برای مردم در جهت ارتقاء تعاملات اجتماعی، روابط همجواری و همسایگی، افزایش برابری، رونق و سرزندگی اجتماعی و فرهنگی خواهد شد یک فضای ایده ال برای زندگی با تجربه، در جامعه بوجود می آورد که همه ی این ها معیارهای توسعه ی پایدار را تشکیل می دهد. هدف از نگارش این مقاله تبیین مدلی مفهومی کلی نگر برای ارتقاء سطح کیفی زندگی در شهرها می باشد. لذا برای رسیدن به مدل مفهومی تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای و اسنادی به بررسی دیدگاه صاحبنظران و اندیشمندان پیرامون کیفیت فضای شهری پرداخته شد و با بررسی تطبیقی هنجارهای بدست آمده از تجارب خارجی، نمونه های فضای عمومی شهری موفق و جمعی می توان به منظور حمایت و ارتقای سطح علوم اجتماعی به کار گرفت.