تدوین و سنجش شاخص های بافت های فرسوده شهری با رویکرد امدادرسانی در بحران های شهری (زلزله) نمونه موردی محله کاشانک منطقه یک تهران

از جمله ویژگی عمده شهرهای بزرگ ایران وجود بافت های فرسوده شهری است که با نگرش بر وضعیت و ریسک پذیری بالای این بافت ها و سکونت و معیشت میلیون ها نفر در آن ها، لزوم آمادگی برای مقابله با بحران های طبیعی از جمله زلزله و نیز انجام اقداماتی برای کاهش تاثیرات بلایای طبیعی آشکار است. حال آنکه بافت های فرسوده شهری به دلیل مشکلاتی از قبیل عدم رعایت معیارهای فنی و مهندسی در ساخت بنا، شبکه ارتباطی ناکارآمد، عدم وجود تاسیسات و تجهیزات شهری مناسب و... بیشتر از سایر بافت های شهری در معرض خطر می باشند. از این رو اصلاح ساختار شهری در بافت های فرسوده بر مبنای توسعه پایدار و توجه به مسائل مربوط به مدیریت بحران یکی از ضرورت های نظام مدیریت شهری است این مقاله بافت فرسوده محله کاشانک واقع در منطقه یک شهر تهران را از نظر تدوین و سنجش شاخص های بافت های فرسوده شهری با رویکرد امدادرسانی در بحران های شهری (زلزله) مورد توجه قرار داده است. در این پژوهش با استفاده از روش دلفی شاخص های آسیب پذیری و مدیریت بحران استخراج گردیده است سپس با استفاده از نرم افزار ahp اولیت بندی گردیده اند.