مقاومت محوری ستون های لاغر و غیرفشرده کامپوزیت فولادی-بتنی

بتن و فولاد مصالحی هستند که به صورت گسترده در ساخت و سازها مورد استفاده قرار می گیرد. مزایای هر دو مصالح امروزه به خوبی شناخته شده است. بتن مصالحی با سختی بالا، ارزان قیمت (نسبت به سایر مصالح) و مقاومت قابل توجه در برابر آتش سوزی و ضمنا فولاد مصالحی با شکل پذیری و مقاومت بالا و وزن کم است. ترکیب هوشمندانه این دو مصالح، یک سیستم موثر و کاراتر از استفاده مجزا از آن ها را نتیجه می دهد. این سیستم را با عباراتی چون سیستم مرکب و یا دوگانه معرفی می کنند. امروزه سیستم های مرکب به صورت موفقیت آمیزی در ستون های ساختمان ها و هم چنین در پایه پل ها مورد استفاده قرار می گیرند. این اعضا بر اساس نسبت عرض به ضخامت جدار فولادی به سه دسته فشرده، غیرفشرده و لاغر تقسیم بندی می شوند. در مرحله نهایی از بارگذاری فشاری ستون های غیرفشرده و لاغر بعلت رخداد رفتار کمانش غیر الاستیک و الاستیک، شاهد کاهش مقاومت نسبت به مقاطع فشرده می باشیم. در این مقاله به بررسی روابط آیین نامه 10-360 aisc برای تعیین مقاومت محوری اعضای فولادی پرشده با بتن (cft) پرداخته شده و با استفاده از دیتابیس جامعی از ستون های غیرفشرده و لاغر، رویکردی کارآمد برپایه هوش محاسباتی توسعه داده شده است. مدل ارائه شده با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی levenberg-marquardt (lm) و بر اساس مشخصات هندسی و مکانیکی این اعضا ایجاد شده است. مقایسه نتایج مدل توسعه داده شده با نمونه های آزمایشگاهی بیانگر عملکرد مطلوب و دقت قابل قبول آن در تعیین مقاومت محوری ستون های غیرفشرده و لاغر کامپوزیت است.