بررسی وضعیت آلودگی منظر در شهر اهواز

هر چیزی که به چشم انسان ها نازیبا بیاید و این نازیبایی را تشدید کند، آلودگی بصری نامیده می شود به عبارت دیگر تنوع ناهمگون و ناهماهنگ رنگ و جنس در فضا و سیمای شهری را آلودگی بصری می نامند. آلودگی ها نیز با گذشت زمان اثرات نامطلوب خود بر جسم و روح شهر و شهروندان را از دست داده اند. وقتی چند ساعت در خیابان ها قدم می زنیم و به خانه بر می گردیم خسته هستیم این خستگی ناشی از تاثیر آلودگی هایی می باشد که از راه چشم منتقل می شوند. در قرن چهارم پیش از میلاد برای نخستین بار زیباسازی محیطی به عنوان یکی از اهداف مورد توجه در رفع نیازهای شهرسازی و مجسمه ها و ... در شهرهای بزرگ مشاهده کرد که از آثار هنرمندان حوزه شهرسازی است. ناهماهنگی تابلوهای شهری، ساختار سازه ها و موضوع طرح های تابلوهای تبلیغاتی و هم چنین عدم وجود هماهنگی در ساختار تبلیغاتی محیطی سبب سردرگمی دیداری و خستگی چشم می شوند این پژوهش قصد دارد قبل از آن که در راستای کمک به توسعه علم و دانش باشد، راه حل های کاربردی و عملی در زمینه ساماندهی سیمای زشت، ناهمگون و آلوده شهرها از طریق برنامه ریزی، قانون گذاری و مشارکت همه جانبه، کیفیت بخشی محیط شهری و هم چنین ابعاد و تقویت «فضاهای مولد سرزندگی شهری» ارائه دهد تا حس جذابیت، خاطره انگیزی، و سرزندگی به طور قابل ملاحظه ایی در این فضاهای قابل احساس باشد و تمام رده های سنیز و جنسی اجتماعی بتوانند با احساس تعلق و امنیت و آرامش در این فضاها حضور داشته باشند. در نتیجه قصد داریم در این پژوهش با توجه به شاخص های مورد مطالعه (فعالیت ها، بهداشت، منظر طبیعی، نما و تبلیغات، جداره، مبلمان) به بررسی وضعیت آلودگی منظر در بلوارهای اصلی (گلستان، نادری، کیانپارس و طالقانی) شهر اهواز با استفاده از فرمول کوکران بدلیل بزرگ بودن جامعه آماری و به تجزیه و تحلیل نتایج می پردازیم.