توجه به بهینه سازى مصرف انرژى در طراحى نما یا پوسته ساختمان جهت رسیدن به توسعه پایدار

امروزه با توجه به بحران انرژی و محدودیت منابع انرژی فسیلی، استفاده درست از انرژی در ساختمان ها یکی از اساسی ترین پایه های کاهش مصرف انرژی و یکی از فاکتورهای مهم در پیشرفت و توسعه پایدار می باشد. از طرف دیگر توسعه از مهم ترین مفاهیمی است که در گسترش و پیشرفت متوالی و هدفمند و در عین حال سیال هر ساحت علمی تأثیر داشته و دارد. در هر حال توسعه پایدار در معماری و شهرسازی، می تواند در قالب توسعه اقتصادی، به رشد معماری و شهری نیز منجر شود. از سوی دیگر بدنه های شهری که از موثرترین عناصر تاثیرگذار بر کیفیت فضاهای شهری محسوب می شوند میتوانند به بالا رفتن کیفیت منظر عینی شهر و صرفه جویی در مصرف انرژی منجر شوند. معماری هوشمند و پایدار از نزدیکی سه عامل اصلی یعنی مهندسی، تکنولوژی و معماری پایدار و انعطاف پذیر ایجاد می شود. سطوح بیرونی بخشی از کالبد معماری هستند که علاوه بر اینکه به عنوان مرز میان درون و بیرون نقش مهمی برای تامین تهویه، نور و منظر کاربران بنا ایفا میکنند، می توان به کمک آن ها راحتی و رفاه ساکنین را بدون اتلاف انرژی فراهم کرد. هدف تحقیق حاضر بررسی جایگاه سطوح بیرونی در ساختمان و نقش آن ها در جهت کاهش مصرف انرژی می باشد. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای می باشد و شامل تحقیق در تاریخچه و کاربرد سطوح بیرونی و انواع آن ها در معماری هم چنین بررسی تکنولوژی های نوین در جهت کاهش مصرف انرژی می باشد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که طراحی مناسب در معماری و بکارگیری تکنولوژی ها و روش های نوین در پوسته بنا می تواند روشی موثر در کاهش مصرف انرژی در ساختمان باشد.