تاثیر مطالعات سیستم سازه ای فضا کار در پایانه های مسافربری (نمونه مورد مطالعه: فرودگاه شهر تاریخی شهرستان گنبد کاووس)

در این پژوهش به شناخت سازه های فضا کار و بهره گیری آن ها در طراحی سازه فرودگاه با تکیه بر نظرات مردم و البته نظرات گروه متخصص امر می پردازیم. در هنر معماری سازه یکی از اجزایی است که در کنار عناصر و مفاهیم دیگر از قبیل ساختار، نظم فضایی، مصالح، رنگ و ... مطرح می شود. و وظیفه اساسی یک معمار ایجاد توازن و تعادل تا حد مطلق بین اصل سازه و فره و مفاهیم یک معماری است. در این پژوهش صرفا به بازشناسی تاثیر سازه های فضا کار بر شکل گیری فضاهای معماری یک فرودگاه و یافتن جنبه های اشتراکی بین دو مقوله و فضا پرداخته می شود. پرسش اصلی در این پژوهش شناختن میزان تاثیر اصول بهره گیری از سازه های فضاکار در طراحی یک فرودگاه است. و هم چنین میزان تحقق خواسته های طراح و مقبولیت طرح می باشد. برای رسیدن به اهداف و پاسخ سوالات این پژوهش بایستی به مطالعه تطبیقی و مشاهده میدانی آثار معماری معاصر پرداخته می شود و البته برای هر چه نزدیک تر شدن به پاسخ صحیح تر از روش مدل سازی و شبیه سازی نیز بهره لازم گرفته شد. جامعه مورد مطالعه به دو گروه تقسیم شده اند گروه اول شهروندان عادی و گروه دوم متخصصین معماری و برای هر گروه پرسشنامه ای جداگانه توزیع شد. نتایج پس از پژوهش های لازم حاکی از آن بود که سازه بهره گیری شده در ساختمان ها اگر که به صورت هوشمند و هدفمند باشد می تواند احساساتی هم چون، آرامش، هدایت کنندگی، دعوت کنندگی و ... را به کاربر حاضر در فضا القا کند و کیفیت فضای آن محل را با درصد بالایی افزایش دهد.