استفاده از تانکرهای مایع ویسکوز در کف طبقات جهت کاهش جابجایی در سازه 25 طبقه فولادی

طراحی نوع جدیدی از ساختمان ها که شامل یک سیستم مهاربند لرزه ای باشند و فقط در مقابل ارتعاشات مختلف ناشی از زلزله عمل نموده و در تحمل بارهای استاتیکی هیچ نقشی نداشته باشند، باعث ساده سازی پیش بینی رفتار سازه تحت بارگذاری لرزه ای می شود. با تعریف اعضا جدیدی در سازه با نام میراگر (damper) که عامل اتلاف انرژی لرزه ای وارد به ساختمان هستند و به کار بستن آن ها در ساختمان ها می توانیم یک ساختمان بهینه سازی شده داشته باشیم. با توجه به زلزله های اخیر کشور و غیرمقاوم بودن بخش وسیعی از ساختمان های موجود در و با توجه به اهمیت زیاد مسئله مقاوم سازی ساختمان ها در مقابل نیروهای لرزه ای و طراحی بهینه ساختمان ها در مقابل زلزله، بحث جدیدی است که در سال های اخیر میان دانشمندان علوم ژئوتکنیک و مهندسین طراح سازه ها مطرح گردیده. در این تحقیق به بحث و بررسی میراگرهای ویسکوزیته در سقف طبقات پرداخته شده که یک ساختمان فولادی 25 طبقه در نظر گرفته و بامدل سازی در نرم افزار المان محدود abaqus چند نمونه که از نظر جایگذاری تانکرهای ویسکوز در طبقات با هم متفاوت می باشند و با اعمال یک زلزله نزدیک گسل به نتایج مطلوبی دست یافتیم. تاثیر دینامیکی لرزه ای میراگر در نمونه های مختلف بیش از 60% بوده و با افزایش تعداد تانکر در طبقات مقدار جابجایی سازه کم شده و با توجه به نتایج بیش از 60% کاهش پیداکرده است.