مقایسه تحلیل غیرخطی استاتیکی بارافزون بهنگام شونده با تحلیل غیرخطی دینامیکی تاریخچه زمانی بر روی سازه 8 طبقه فولادی

با توجه به وقوع زلزله های قوی در کشورمان، بحث طراحی لرزه ای ساختمان ها در مقابل زلزله همواره چالش مهمی برای مهندسین سازه و زلزله بوده است. با توجه به تمرکز مطالعات روی روش های مختلف تحلیل های دینامیکی و استاتیکی طی دهه های مختلف، شیوه های متفاوتی در انجام این تحلیل ها توسط محققین ارائه شده است. به طور کلی روش تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی در مقایسه با روش استاتیکی غیرخطی به علت اجتناب از تقریب های موجود برای ساده سازی مدل سازهای دقت بیشتری دارد. اما تهیه و آماده نمودن ملزومات این تحلیل شامل رکوردهای زلزله به عنوان نیاز و تخمین ظرفیت اعضا و اتصالات به عنوان ظرفیت که با واقعیت موجود موقعیت سازه و رفتار واقعی آن مطابقت نماید، کار بسیار مشکلی به نظر می رسد. در مورد تحلیل استاتیکی غیرخطی روش های متفاوتی علاوه بر روش سنتی آن ارائه شده است. تحلیل استاتیکی غیرخطی بارافزون بهنگام شونده علاوه بر در نظر گرفتن اثر مودهای بالاتر، الگوی پوش را در گام های مختلف تحلیل، اصلاح کرده است. در این روش سختی و پریود در طول تحلیل ثابت فرض نمی شود. در این مطالعه ساختمان 8 طبقه فولادی با شکل پذیری ویژه به صورت سه بعدی بر اساس آیین نامه های داخلی طراحی و کنترل گردیده است. تحلیل های استاتیکی غیرخطی بارافزون بهنگام شونده و دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی بر روی سازه ی مورد نظر انجام و مقایسه شده است. تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی تحت اثر 7 زلزله ی دور از گسل و7  زلزله ی نزدیک گسل قرار گرفته است. از نتایج حداکثر دریفت تحلیل های مورد نظر مشاهده می شود که سطح عملکرد طبقات سازه بین «استفاده بلا وقفه تا ایمنی جانبی» می باشد. با توجه به تحلیل های انجام شده می توان نتیجه گرفت که پاسخ های سازه شامل برش پایه، دریفت و حداکثر جابجایی طبقات تحلیل غیرخطی استاتیکی بارافزون بهنگام شونده در مقایسه با تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی دارای اختلاف اندک و تخمین های مناسبی می باشد.