زیبایی شناسی پل های جاده ای ایران (مطالعه موردی استان بوشهر)

پل ها نماد مهندسی، نبوغ هر کشور و تاریخچه ی ساخت و ساز در یک جامعه هستند در حالی که رویکرد مهندسان اغلب به طراحی سازه ای مستقل از محیط اطراف آن است که نقش ارتباط بین راه ها را برقرار نماید. این امر در بیشتر موارد منجر به ساخت سازه هایی زمخت و ناهماهنگ با پیرامون خود می شود. تسلط طراحان بر معیارهای زیبایی شناسی پل ها می تواند موجب ساخت راه هایی با ابنیه فنی چشم نواز و دل انگیز شود. در این پژوهش ابتدا تعریف زیبایی شناسی و معیارهای کلی آن در سایر کشورها مورد توجه قرار می گیرد سپس به دلیل گستردگی موضوع صرفاً ضوابط مربوط به تناسبات کلی سازه ی پل و تناسبات پایه ی پل های بتنی ارائه می گردد و از پرداختن به سایر موارد خودداری می شود. سپس تعدادی از پل های جاده ای استان بوشهر به عنوان نمونه انتخاب و معیارهای زیبایی شناسی برای پایه های آن بررسی می شود. در ادامه راهکارهایی برای پرداختن به مباحث زیبایی شناسی در طراحی ارائه می گردد.