بازیافت نخاله های ساختمانی در ایران و جهان، روش ها و چشم اندازها

امروزه نخاله های ساختمانی و زباله های حاصل از انجام پروژه های ساختمانی تبدیل به بخش جدایی ناپذیر پسماندهای شهری شده است. این مشکل مختص کشور خاصی نبوده و تمامی کشورهای جهان بسته به میزان پیشرفت، با آن دست و پنجه نرم می کنند. روش های مدیریت نخاله های ساختمانی شامل سه مدل: انباشت، دفن و بازیافت می باشد. دو روش اول از روش های قدیمی موجود برای این امر می باشد که مشکلات بسیاری مانند مسائل مکانی محل دفن، تاثیرات روانشناختی و ... را به همراه دارد، اما مهم ترین مشکلی که به دنبال استفاده از دو روش اول به وجود می آید مشکلات زیست محیطی این روش هاست. در روش بازیافت نه تنها می توان بدون آسیب رساندن به محیط زیست نخاله های ساختمانی را مدیریت کرد بلکه می توان از آن ها استفاده مجدد نمود و ضمن حفظ منابع اولیه مصالح ساختمانی، اشتغال زایی و ارز آوری از طریق صادرات را نیز متصور بود. این امر سالیان دراز است که در کشور های مختلف با جدیت پیگیری می شود و نتایج بسیار مطلوبی نیهز در پی داشته است. در کشور ایران نیز پتانسیل بالایی برای بازیافت و فرآوری نخاله های ساختمانی وجود دارد اما به دلیل عدم اطلاع کارفرمایان و پیمانکاران از فواید این امر، ضعف قوانین و... تا کنون این امر به طور جدی محقق نشده است. برای تحقق این امر باید روش های موفق کشور های دیگر را الگو برداری و بومی سازی کرد.