رویکردهای تخصیص منابع آب آتی (مطالعه موردی: شهر تهران)

همانطور که کمبود آب در سراسر جهان افزایش یافته است، برنامه ریزی های تخصیص آب تأثیر بسزایی در حل و فصل درگیری های بین المللی، منطقه ای و محلی بر سر دسترسی به آب دارد. در این تحقیق با استفاده از داده های جمعیت و آب تامین شده از پیکره های منابع آبی استان تهران تاثیر افزایش جمعیت و افزایش یا کاهش سرانه مصرف هر فرد در تهران مورد بررسی قرار گرفته و تاثیر آن بر میزان برداشت از آب های زیرزمینی مشخص شده است. به منظور عملی بودن سناریوهای تعریف شده برای کاهش سرانه مصرف هر فرد، این تغییرات به صورت پلکانی و تا سال 1404 فرض شده اند. در ادامه با بررسی استفاده مجدد از آب برگشتی (به خصوص قست آب خاکستری)، تاثیر آن در برآورد تقاضای آینده بدست آمده است. برای رسیدن به این اهداف از مدل سازی سناریوهای مختلف در برنامه ویپ استفاده شده است.