ارزیابی ریسک زیست محیطی سد هراز با استفاده از روش topsis و efmea مطالعه موردی

به دلیل این که محل اجرای پروژه های سدسازی بر بستر رودخانه های مهم و عمدتاً در دل مناطق بکر طبیعی می باشد، در نتیجه به دلیل همجواری با این رودخانه ها و با توجه به حجم و دامنه گسترده عملیات و مدت زمانی طولانی اجرا، از پتانسیل بالایی در ایجاد اثرات و پیامدهای منفی بر محیط تحت اثر خود را دارند. در بسیاری از موارد با ارزیابی دقیق مشکلات و به کارگیری روش های اصلاحی و استفاده موثر از هزینه ها می توان از بروز هزینه های زیست محیطی اجتناب کرده با آن را به حد قابل قبولی کاهش داد. هدف از مطالعات مدیریت ریسک زیست محیطی، دستیابی به رویکرد جامع عملکرد کمی و کیفی از مجموعه ریسک های بالقوه و بالفعلی است که ضمن مراحل ساخت و بهره برداری از یک پروژه شکل می گیرد، تا از این گذر با شناخت کم و کیفیت این ریسک ها بتوان راهکارهایی را جهت کاهش یا کنترل آن ها طراحی و اجراء نمود. در این مطالعه، ریسک زیست محیطی سد مخزنی هراز بر روی رودخانه هراز در استان مازندران مورد مطالعه قرار گرفت. هدف این مطالعه، شناخت ویژگی های آثار مضر خطرات محیط زیستی منتج از انسان و رویدادهای اکولوژیک و بدست آوردن ریسک های ناشی از احداث سد هراز در فاز بهره برداری می باشد، از این رو پس از شناسایی عوامل ریسک در فاز بهره برداری با استفاده از شناخت محیط زیست، فرایند، مصاحبه با کارشناسان ریسک ها توسط روش topsis و efmea رتبه بندی و اولویت بندی ریسک ها بر اساس روش طوفان فکری به انجام می گیرد. در پایان به جهت کاهش ریسک ها و یا حذف ریسک ها راهکارها و اقدامات اصلاحی ارائه می گردد.