معماری پایدار و راهکار های مقابله با تغییر اقلیم

جهان امروز در یک دوره بزرگ تغییر اقلیم قرار دارد و یکی از ویژگی های تغییر اقلیم بی نظمی است یعنی گرمایش جهانی باعث بی نظمی در بارش های دوره ای شده که قبلاً ریتم منظمی داشته ولی حالا دوره بازگشت آن یا طولانی یا برعکس کوتاه می شود. بارش باران ناگهانی و سیل آسا، بارش سنگین برف، هوای بسیار سرد، بارش برف در نقاط گرم و خشک، کاهش باران در نقاط مرطوب و کوهستانی، افزایش متوسط دمای برخی شهرها در سال های اخیر را نمونه هایی از تغییرات محسوس در آب و هوای ایران می توان دانست. به وجود آمدن این شرایط، معلول افراط گرایی در توسعه طلبی در طبیعت است. معماری پایدار که در واقع زیرمجموعه طراحی پایدار است را شاید بتوان یکی از جریان های مهم معاصر به حساب آورد که عکس العملی منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت به شمار می رود. مشکلاتی که انسان وابسته به دست آورد های صنعت، برای خود و سایر موجودات روی کره زمین به وجود آورده است. طراحی ساختمان ها باید به گونه ای باشد که مصرف سوخت فسیلی را به حداقل برساند. 50 درصد از ذخایر سوختی در ساختمان ها مصرف می شود که این به نوبه خود منجر به بحران های زیست محیطی شده و خواهد شد. بنابراین، ضرورت ایجاد و توسعه هرچه بیشتر مقوله پایداری در معماری بخوبی قابل مشاهده است.