وجوه مشترک نقوش معماری ایرانی و نماد و نشانه های فرش دستباف ایرانی

معماری و فرشبافی دو بال پرواز هنر ایران به حساب می آیند. آنچه در معماری به صورت تزئینات و خلاقیت معمار هنرمند در هر گوشه ی بنای ایرانی می توان دید، در فرش به صورت نقوش و رنگ هایی غنی و متنوع دیده می شود. فرش ایرانی آیینه ای از هویت و فرهنگ ما است. هدف از این پژوهش بررسی نقوش فرش و کاربرد آن در معماری و طراحی بناهای دوران معاصر است. در این راستا با بهره گیری از روش پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و اسنادی، مسئله ی این پژوهش تبیین شده است. نتای حاص نشان می دهد که با مرور بر معماری ایرانی و متقابلاً نقوش استفاده شده در فرش های ایرانی، می توان به بازتاب گونه ای جدید از تفکر بصری دست یافت که رابطه ای تنگاتنگ با فرهنگ و هویت ایرانی دارد و اگر هوشمندانه در بناهای دوره ی معاصر به کار گرفته شود هم آمیزی مرزهای هویتی و ادراک مفهومی معماری، ساختارهای عقلانی و تاریای گذشته را در انعکاس جدید از آرمان های بشری به تصویر می کشد.