تاثیر معماری زیست آگاه با اکولوژیک پایدار بر ساختمان های بلند مرتبه

اصطلاح "معماری سبز" به معماری در حال تکامل گفته می شود که به محیط زیست و آگاهی های زیست محیطی (هشدار ها) از قبیل اثرات ناشی از تخریب هوا، انرژی و زمین مربوط می شود. مفهوم پایداری و رویکرد جامع از کل سرمایه گذاری ساختمان و بهبود بهروری انرژی بدست می آید که در آن همه ی عوامل محیطی به عنوان یک هدف در نظر گرفته می شود. اگر چه امروزه دانش و آگاهی بسیاری از محیط زیست وجود دارد، اما بسیاری از طراحان ساختمان ترجیح می دهند که در درجه اول به ساختمان هایی در مقیاس های کوچک، متوسط و متوسط رو به بالا توجه کنند که اغلب در زمین هایی سرسبز، روستا ها و یا حومه ها، به احداث آن ها می پردازند. اکثر افرادی که در مقیاس های وسیع، بلند و یا بصورت ساختمان های مرتفع واقع در مناطق متراکم شهری اقدام به احداث بنا می کنند مقادیر زیادی از هدر رفت انرژِی را در نظر نمی گیرند. این معماران باید توجه داشته باشند که استفاده از مقادیر زیادی از مواد، باعث تولید و تخلیه حجم گسترده ای از زباله ها به داخل محیط زیست می شود که این یک زیان غیر قابل اجتناب به محیط زیست است. این ساختمان ها سزاوار توجه بیش تری می باشند. که لازمه ی این کار ضمن توجه بیشتر روند مراحل اجرایی، استفاده از افلراد متخصص تر و تلاش در جهت طراحی محیط زیست سالم تر نسبت به ایجاد ساختمان های کوچک تر با مشکلات کم تر می باشد. این مقاله در مورد ابعاد معماری "سبز" در رابطه با ساختمان های بلند و رویکردهای نوآوارانه ای که منجر به ساختمان های بلند سبز و پایدار می شود را مورد بحث قرار می دهد.