سیر تحولی نما در معماری معاصر ایران (از قاجارتا به امروز)

ورود نوگرایی به ایران با تغییرات زیادی همراه بود معماری نیز از این امر مستثنا نبوده است و می تواند در شش حوزه مورد مطالعه قرار گیرد که عبارتند از: 1- پلان، 2- نما، 3- تزیین ها، 4- مصالح، 5- عنصر جدید، و 6- فضای جدید گرفتند. هر اندازه از ورود جریان های نوگرا می گذرد، عمق تأثیر این جریان ها در معماری معاصر ایران بیش تر می شود. از آنجایی که ورود نوگرایی به ایران باظاهرنگری شروع شد در نتیجه بیشتر تغییرات را در نما و تزیین ها می تواند دید و نوعی گرایش به ظاهر نمادهای جدید تمدن غرب را بهراه داشت. از آنجایی که با اولین نگاه به ساختمان نمای آن دیده می شود و نشانگر فرهنگ ساکنین آن بنامی تواند باشد عنصری مهم و قابل تفکر در ساختمان سازی است. در این مقاله از طریق مطالعات کتابخانه ای به روند تغییرات بنا در معماری معاصر از شروع تا به امروز می پردازد. روش مقاله از نوع کیفی و توصیفی تحلیلی است. مفهوم بنا را از عملکردی و فرمی شرح می دهد و در نتیجه راهکارهای طراحی نما را از تحقیقات عنوان می کند. عوامل نابسامانی نما بسیارند اما از نزدیک ترین ها می توان ساخت وسازهای شهری و نمایی مشخص نبودن محدوده ساخت و ساز گسترش انبوه سازی و استفاده تکنولوژی بدون شناخت را نام برد. و لازم است قوانین برای طراحی نما وضع گردد. از این قوانین می توان به سادگی، وجود عنصر نشانه، تعادل، مجاورت، هماهنگی، تقارن، تداوم و پیوستگی فضای، محصوریت، تباین و قلمرو دیگراصولی است که وی برای طراحی فضا معرفی می نماید.