گسترش شهر نشینی و آثار آن بر محیط زیست

ایران در دهه های گذشته از سویی متاثر از پدیده ی شهرنشینی شتابان بوده و از سویی دیگر، به دلیل برخورداری از منابع فراوان انرژی، رشد فزاینده ای در مصرف انرژی (به ویژه سوخت فسیلی) تجربه کرده است این دو عامل، به همراه پایین بودن سطح تکنولوژی دوستدار محیط زیست، کشور را با مسایل زیست محیطی روبه رو کرده است. از این رو بررسی وضعیت مصرف انرژی، آلودگی هوا و تطور شهرنشینی در طی رشد اقتصادی حائز اهمیت است. جمعیت شهرنشین روز به روز به دلایل مختلف مهاجرتی افزایش پیدا می کند بنابراین محیط شهری در برابر سیل عظیم جمعیت انسانی زانو خم کرده و برای پاسخ به نیازهای ساکنین درمانده خواهد ماند همین امر موجب شده که فشاری مضاعف بر روی محیط زیست شهری وارد شده و مشکلات عدیده ای از جمله ترافیک سنگین، آلودگی صوتی، آلودگی هوا، عدم ارائه امکانات و تسهیلات مناسب برای شهروندان و .... به وجود خواهد آورد. در واقع یکی از مهمترین اثرات شهرنشینی بر محیط زیست بحث مربوط به آلودگی های زیست محیطی می باشد. امروزه وضعیت زیست محیطی به گونه ای شده است که مردم یک شهر یا یک کشور حتی از آثار آلودگی در شهر یا کشور دیگر نیز در امان نیستند و تمام این آلودگی های زیست محیطی در نهایت به بیماری های عفونی، در خطر افتادن سلامت افراد و از بین رفتن محیط زیست منجر می شود. براساس اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که حفاظت از محیط زیست را یک وظیفه ملی می داند و از آنجایی که هر انسانی در کنش متقابل با محیط زیستش می باشد، هم از آن تاثیر می پذیرد و هم بر آن تاثیر مستقیم می گذارد، لذا وجود محیط زیستی پاک، سالم و آرام مستلزم برنامه ریزی صحیح و مشارکت فعالانه و مسئولانه همه شهروندان می باشد. در این مقاله سعی شده است در راستای رسیدن به هدف داشتن محله خوب، شرایط زیست محیطی کشور مورد بررسی قرار گیرد و راهکارهایی در جهت حفظ محیط زیست و فضای سبز این محله به شهروندان و ساکنان ارائه گردد.