تاثیر جنس خاک، عمق لایه و شرایط لرزه خیزی منطقه بر اندرکنش خاک و سازه

یکی از مهم ترین پارامترهای ایجاد شرایط وقوع روانگرایی وجود آب های زیرزمینی و اشباع خاک است. اما ضخامت لایه روانگرا مهم تر از دو عامل فوق بوده به طوری که اگر تمام تودهی خاک قابلیت دفع سریع فشار آب منفذی را داشته باشد دیگر خبری از روانگرایی نیست. عموما در تحلیل لرزه ای سازه ها و ساختمان های شهری تکیه گاه سازه صلب درنظر گرفته شده و از اثر رفتار خاک زیرسازه چشم پوشی می شود. در واقعیت خاکی که سازه روی آن بنا شده در هنگام وقوع زلزله تاثیر به سزایی در رفتار آن دارد. این تاثیر هنگامی که خاک بستر سازه سستر و نرم تر باشد بیشتر می شود. الگوی اندرکنش خاک و سازه در سازه ها پیچیده بوده و هم چنین در نظر گرفتن توام اندرکنش آب و سازه و خاک تحت بار زلزله بررسی مسئله را بغرنج تر می کند. در تحلیل ها تاثیر ارتفاع لایه، جنس خاک و شدت و زمان زمین لرزه مورد بررسی قرار گرفت و نتایج در تطابق خوبی با یافته ای پیشین بوده است.