بررسی راهکارهای مدیریت پسماندهای شهری با نگاهی به تجربه ی شهرهای برلین و سنگاپور

مدیریت پسماند به معنای جمع آوری، انتقال، پردازش، بازیافت، نابودی یا دفن پسماندهای تولید شده از فعالیت های بشر با هدف کاهش تاثیر منفی آن بر سلامت انسان و حفظ زیبایی و طراوت محیط زندگی میباشد. در سال های اخیر بحث مدیریت پسماند با توجه به حرکت دنیا به سمت اشباع شدن از آن بسیار جدی تر از گذشته پیگیری می شود. هر چند شیوه های مدیریت پسماند در کشورهای گوناگون با یکدیگر متفاوت است اما به طور کلی پنج شیوهی برخورد با پسماند وجود دارد که به ترتیب از بهترین به بدترین عبارتند از: پیشگیری از تولید و کاهش مقدار تولید پسماند، استفاده از تولیداتی که به دفعات قابل استفاده باشند، بازیافت، مصرف پسماند به عنوان منبع تولید انرژی با سوزاندن آن و دفن پسماند. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و با تکیه بر منابع کتابخانه ای شیوه های مدیریت پسماند در شهرهای برلین و سنگاپور بررسی شده و سیستم های جمع آوری و بازیافت در آن ها با توجه به مشارکت دولت و بخش خصوصی مورد کاوش قرار گرفته اند. در نهایت با توجه به تجارب این دو شهر، راهکارهایی در زمینهی مدیریت پسماند ارائه گردیده است. سؤال تحقیق حاضر این است که روش های مدیریت پسماند در شهرهایی که در این زمینه موفق بوده اند چیست؟ هدف از این مطالعه نیز آشنایی با راهکارهای اساسی جهت تدوین استراتژی های مناسب به منظور مدیریت بهینه ی پسماند در ایران می باشد. یافته های این مطالعه نشان می دهد، مهم ترین سیاست ها در شهرهای برلین و سنگاپور کاهش میزان تولید زباله و بازیافت پسماندها است و مشارکت مردم در این زمینه نیز نقش اساسی ایفا می نماید.