ارزیابی آسیب پذیری و نحوه مقاوم سازی دیوارهای غیر باربر در سازه های با سطح عملکرد بهره دهی بی وقفه

میان قاب ها رفتار جانبی قاب ها را دستخوش تغییر قرار می دهند. این اعضا عموما در طی مراحل تحلیل و طراحی سازه نادیده گرفته می شوند. اگرچه آیین نامه های موجود روابطی را برای در نظرگیری تاثیرات این عناصر در تحلیل و طراحی پیشنهاد نموده اند ولی به دلیل پیچیدگی رفتار میان قاب ها استفاده از روابط آیین نامه ها همواره در جهت اطمینان نمی باشد. با مطالعه زلزله های اخیر همانند زلزله سال 1391 و رزقان در آذربایجان می توان به این نکته پی برد که میان قاب ها هم چنان یکی از علل اصلی آسیب های جانی و مالی زلزله ها می باشد. یکی از پیشنهادات آیین نامه ها برای به حداقل رساندن اثرات اندرکنشی قاب و میانقاب، جداسازی این عناصر از همدیگر می باشد به نحوی که کم ترین اثر اندرکنشی در بین میانقاب و قاب ایجاد گردد. در این مطالعه به بررسی تاثیر روش های مختلف جداسازی قاب از میانقاب پرداخته شده است. برای مدل سازی قاب مرکب از نرم افزار المان محدود آباکوس استفاده شده است.