ارزیابی سیستم حمل و نقل درون شهری با رویکرد توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی شهر قروه)

حمل و نقل و جابجایی از جنبه های اصلی حیات شهری است و ساماندهی حمل و نقل از نیازهای اولیه شهر سالم به شمار می آید. پرداختن به توسعه پایدار در حمل و نقل به دلیل دغدغه های اساسی بشر در زمینه نابودی منابع، آلودگی های زیست محیطی، پدیده های خطرناکی نظیر گرم شدن زمین، پدیده گلخانه ای و وارونگی هوا و در بعدی دیگر فقر و مسایل اقتصادی و از همه مهم تر عدالت اجتماعی دارای اهمیت فراوان می باشد. سیستم حمل و نقل در نمونه موردی انتخاب شده، یعنی شهر قروه دارای مشکلات فراوانی از جمله آلودگی های زیست محیطی، مصرف بی رویه سوخت، اتلاف وقت و نابرابری های اقتصادی، عدم مدیریت بهینه تقاضای سفر و ... می باشد. این پژوهش سعی در تبیین عوامل مرتبط با توسعه پایدار شهری در سیستم حمل و نقل درون شهری قروه بوده است. طی یک مطالعه زمینه یابی از بین جامعه آماری شامل مهندسین، کارشناسان، دانشجویان رشته های معماری و عمران شهر قروه در سال 1395 تشکیل می دهند که جامعه آماری 240 نفر را تشکیل می دهند. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (1970)، 150 نفر تعیین گردید که به روش نمونه گیری تصادفی ساده منظم انتخاب شدند. این پرسشنامه شاخص های توسعه پایدار شهری را در ابعاد 1) پایداری اقتصادی، 2) پایداری اجتماعی، 3) پایداری زیست محیطی، مورد سنجش قرار می دهد. روایی صوری پرسشنامه به تایید متخصصین رسیده است. در ضمن ضریب پایایی آن برای پایداری اقتصادی 0.796، پایداری اجتماعی 0.799، پایداری زیست محیطی، 0.791 می باشد. داده های گردآوری شده با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و نیز آزمون t یک نمونه ای و آزمون فریدمن تجزیه و تحلیل شد. نتایج آزمون t یک نمونه ای نشان داد، از دیدگاه پاسخ گویان شاخص های توسعه پایدار شهری در سیستم حمل و نقل درون شهری قروه در نظر گرفته نشده است. از این رو می توان نتیجه گیری کرد که برای هر شهری که برای انسان ها طراحی می شود و نه برای خودروها، توجه به عوامل یاد شده ضروری است.