بازدریافت معماری بافت سنتی در معماری معاصر

تحولات قرن حاضر، موجب دگرگونی ها و تغییراتی در بین برخی جلوه های زندگی و فرهنگ جامعه ایرانی و کم توجهی به معماری سنتی گردید. از طرفی سرعت وقوع این تحولات، مانع تطبیق آن ها با فرهنگ جامعه شد. در حالی که این تحولات در کشورهای اروپایی گامب هگام صورت گرفته بود و آن ها تا حد زیادی تغییرات را به راحتی جایگزین کردند. حال اگر برای باز زنده سازی فرهنگ و معماری اصیل ایرانی، عوامل اساسی آن شناخته شود، این هنر به حیات خود ادامه خواهد داد. معماری فقط مجموع های از سبک ها و فرم ها نیست و حتی به صورت کامل شرایط اجتماعی و اقتصادی خود را مشخص نمی کند، بلکه مجموع های از موارد یاد شده است. معماری به عنوان یک سیستم ارتباطی، با فرهنگ در تعامل است و برای دریافت پیام موجود در آن، باید زمینه فرهنگی ای که معماری در مسیر آن به وجود آمده، مورد شناخت و مطالعه قرار داد. در غیر این صورت، مفاهیم آن به خوبی قابل درک نخواهد بود. در این راستا، در این مطالعه به باز دریافت مبانی زیر ساختی فرهنگی بافت سنتی در معماری معاصر با استفاده از روش مطالعه روش کیفی و نظری- تحلیل و استفاده از منابع کتابخانه ای پرداخته شده است. یافته ها نشان می دهد که فرهنگ، جایگاه اساسی را در باز ادراک بافت سنتی در معماری معاصر ایفا می کند، که نادیده گرفتن آن امری اجتناب ناپذیر است.