بهینه سازی جامع شبکه های جمع آوری فاضلاب با استفاده از الگوریتم های ژنتیک خود سازگار شونده (مطالعه موردی شهر شاوور)

طراحی شبکه های فاضلاب شامل حل دو مسئله 1-جانمایی لوله های شبکه (پلان) و 2-تعیین جزئیات هیدرولیکی شبکه شامل قطر و شیب لوله ها و مشخصات سیستم های پمپاژ می شود. در مناطق با شیب کم دو مسئله فوق به یکدیگر مرتبطند و جهت بهینه سازی سیستم لازم است که به حل همزمان هر دو پرداخت. در این تحقیق یک مدل ریاضی معرفی می شود که به واسطه آن امکان بهینه سازی همزمان هر دو مسئله وجود خواهد داشت. برای طراحی پلان شبکه از روش حلقه به حلقه بهره گرفته شده است. سپس، از یک مدل بدون شرط جهت طراحی هیدرولیکی اجزاء شبکه استفاده می شود. در نهایت دو روش معرفی شده در قالب یک مسئله بهینه سازی جهت یافتن طرح اقتصادی شبکه به هم متصل می شوند. در نهایت قابلیت روش با بهینه سازی شبکه فاضلاب شهر شاوور در استان خوزستان ارزیابی می گردد. نتایج حاکی از سرعت بالا و قابلیت اطمینان روش در حل مسائل بزرگ مقیاس است. هم چنین در مناطق مسطح بهینه سایز همزمان جانمایی لوله ها و مشخصات هیدرولیکی آن ها تاثیر قابل توجهی در کاهش هزینه های اجرایی خواهد داشت.