پیش بینی نیاز به مسکن کلان شهر شیراز در افق 1400 با استفاده از مدل تلفیقی رگرسیون خطی- روش خام ضریب گذاری شده

مطالعات مسکن یکی از ابعاد بسیار مهم حوزه برنامه ریزی، به خصوص در بخش عمومی، است. مطالعات برنامه ریزی مسکن، به طور عمومی، به تحلیل روندها و شرایط موجود و آینده مسکن (در هر دو ساحت کیفی و کمی) پرداخته و از دیگر سو بر رویه و محتوای برنامه ریزی و سیاست گذاری در این حوزه متمرکز می شوند. بدیهی است که برنامه ریزی و سیاستگذاری مسکن، بدون انجام مطالعات نوع اول، یعنی شناخت و تحلیل شرایط و روندهای موجود و آینده نگری در این خصوص مقدور نیست. پیش بینی نیاز به مسکن، از جمله مطالعات آینده نگرانه در این حوزه اند که از طریق مدل ها و روش شناسی های مختلفی قابل انجام هستند. در پژوهش حاضر، میزان نیاز به واحدهای مسکونی در کلانشهر شیراز در افق 1400 ه.ش.، مورد تحلیل قرار گرفته است. برای این امر یک مدل تلفیقی طراحی شده که حاصل ترکیب دو رابطه است. این تحقیق می تواند هم در بعد روش شناسی و «مدل خام ضریب گذاری شده» با «رگرسیون خطی» آماری با روش مدل ارائه شده و هم در زمینه نتایج محتوایی حاصل از آن برای نمونه مورد مطالعه (کلانشهر شیراز) مورد استفاده پژوهشگران و حرفه مندان قرار گیرد.