تبیین ابعاد سیاست های امنیتی در گردشگری

پدیده ی گردشگری که در گذشته با هدف کشف جهان، زیارت اماکن مقدس و تجارت انجام می شد امروزه به یک بخش کلیدی از اقتصاد و حیات بسیاری از کشورها تبدیل شده است. دولت ها در تلاش هستند از فرصت هایی که گردشگری در زمینه های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی در اختیار آنان گذاشته است، در جهت ایجاد ثروت و اشتغال، عدالت اجتماعی، مبارزه با بیکاری و افزایش قدرت ملی و توان سیاسی خود بهره برداری کنند. هدف این جستار، آن است که به جنبه هایی از گردشگری اشاره کند که درک و فهم مشترک مردم جهان را از مسائل و موضوعات جهانی به هم نزدیک کرده و تعامل، همفکری و همکاری را جایگزین تقابل و برخوردهای غیرمنطقی کند. اگر زیاده خواهی، نژادپرستی و ناسیونالیسم افراطی در قرن بیستم زمینه های وقوع جنگ، ویرانی، آوارگی و کشتار میلیون ها انسان را فراهم ساخت؛ امروزه پدیده ی گردشگری می تواند زیربنای صلح و دوستی ملت ها باشد. در این مقاله که به روش توصیفی- تحلیلی و با استناد به منابع کتابخانه ای تدوین شده است به تبیین برخی از جنبه های گردشگری نظیر قدرت؛ امنیت و تفاهم ملی و بین المللی از منظر ژئوپلیتیک پرداخته شده است. نتیجه گیری از بحث نشان می دهد که پیش شرط توسعه ی گردشگری، ایجاد امنیت فراگیر و پایدار در کشورها و مناطقی است که پذیرای گردشگران هستند. بنابراین گردشگری به نیازهایی پاسخ می دهد که دولت ها به عنوان نهادهای سیاسی اساساً موجودیت خود را از آن می گیرند و برای استمرار حیات سیاسی و بین المللی خود به آن سخت نیاز دارند.