بررسی روابط بین محیط و مسیر تردد عابران مترو با استفاده از منطق فازی

به علت مبهم و نامعلوم بودن ارتباط بین عابران پیاده و محیط پیرامون، یک سیستم فازی ژنتیکی برای مدل سازی و شبیه سازی مسیر پیاده روی عابران پیاده در مواجه با محرک های محیطی پیشنهاد شده است. محرک های محیطی با استفاده از مدل نیروی اجتماعی هل بینگ معلوم شدند. نیروهای جذاب و دافع در محیط محرک های محیطی مختلفی را نشان می دهند که بر مسیر پیاده روی عابران پیاده در هر نقطه از مکان تاثیرگذار هستند. هدف از این پژوهش به بررسی روابط بین محیط و مسیر پیاده روی عابران پیاده تاکید می کند. نتایج این تحقیق نشان می دهدبیش ترین شدت اثر روی میزان درک عابر از اثرات محیطی متغیرها مربوط به (4r) موقعیت به راست (prp) و (5r) موقعیت به چپ (plp) و کم ترین شدت اثر روی میزان درک عابر از اثرات محیطی متغیرها مربوط به (6r) طول گام می باشد. بیش ترین اثر روی میزان بازنمایی محیط مربوط به (9r) مبتنی بر شعاع، (8r) مبتنی بر شبکه می باشد. بیش ترین شدت اثر روی میزان تعاملات اجتماعی- روانی مربوط به (10r) محرک های جذاب و کم ترین شدت اثر روی میزان تعاملات اجتماعی- روانی متغیرها مربوط به (11r) محرک های دافع می باشد.