بررسی مدیریت پسماندهای شهری با تأکید بر پسماندهای بیمارستانی در کلانشهرها (نمونه ی موردی کلانشهر تبریز)

توسعه ی زندگی شهرنشینی نیازهای جدیدی به همراه داشته که احداث مراکز متنوع جهت ارائه ی خدمات شهری به ویژه مدیریت پسماندها از مهم ترین آن هاست. گوناگونی پسماندها و ویژگی های خاص هر کدام لزوم مطالعات جامع برنامه ریزی و مدیریت این مواد را دو چندان می سازد. پسماندهای بیمارستانی و مراکز درمانی با وجود حدود 630 نوع ماده ی شیمیایی، زایدات بیولوژیکی و عفونی، اشیاء نوک تیز و برنده ی آلوده، جزو مواد زاید خطرناک طبقه بندی می شوند. در حال حاضر پروسه ی مدیریت پسماندهای بیمارستانی از مشکلات اصلی شهرهای بزرگ دنیا به ویژه در کشورهای جهان سوم است. به دلیل کارکرد منطقه ای و فرامنطقه ای، حتی فرا ملی اغلب بیمارستان ها و مراکز درمانی تبریز و توسعه ی شتابان آن ها و در نتیجه، افزایش زباله های بیمارستانی، انجام برنامه ریزی و مدیریت اصولی و علمی آن ها یک ضرورت حیاتی است. در مقاله ی حاضر که نتیجه ی تحقیقی است که در سال 1385 انجام داده ایم، علی رغم فقدان آمار و اطلاعات کمی و کیفی، اقدام به تهیه پرسشنامه و استخراج و آنالیز یافته ها با استفاده از نرم افزار spss نموده ایم که نتایج، حکایت از ضعف برنامه ریزی و نبود اهرم های اجرایی و نظارتی کافی، عدم تخصیص امکانات و بودجه برای کار کارشناسی و بهبود فرآیند و عدم هماهنگی ارگان های ذیربط در مدیریت آن هاست که عدم تهیه ی آئین نامه ی اجرایی قانون مدیریت پسماندها نیز به این آشفتگی دامن می زند. تفکیک زباله های عفونی از معمولی مهم ترین فاکتور مدیریت بهداشتی این زباله هاست که علی رغم رعایت آن در برخی بیمارستان ها، به دلیل جمع آوری مخلوط در پایان پروسه، این اقدام ارزش خود را از دست داده و مشکل مدیریت آن ها هم چنان پابرجاست .