ارزیابی اثرات مقایسه ایی پلاستیک های بازیابی و گیلوسونایت در فرآیند اصلاح سازی ساختار قیر

امروزه با توجه به اهمیت موضوع محیط زیست و وجود ظروف پلاستیکی استفاده شده در طبیعت و هم چنین اینکه قیرهای معمولی دیگر جوابگوی نیازهای جاده ای ما نبوده و نمایش خوبی نیز ندارند و باید از یک بین در با خواص برتر استفاده شود. این باعث می شود تا فواصل زمانی بین روکش ها زیاد شود. برای آنکه مشکلات ذکر شده حل شوند تجزیه و تحلیل بروی فرآیند آماده سازی قیر با استفاده از پلی اتیلن بازیافتی و گیلوسونایت با استفاه از روش های مختلفی که در این مطالعه شرح داده شده است، انجام می شود. اخیرا نشان داده شده است که افزودن پلیمر های خاص به قیر طبیعی سبب افزایش پایداری قیر بهبود یافته در درجه حرارت بالا می شود. در این مقاله، قیر اصلاح شده با پلی اتیلن های بازیافتی و گیلوسونایت با استفاده از یک همزن با سرعت بالا با پارامترهای فرآیندی متفاوت، تهیه می شود. آزمون های پایداری در درجه حرارت بالا و تجزیه و تحلیل مورفولوژیک نشان داد که نرخ تنش برشی ایجاد شده 1500 دور دردقیقه، در 145 درجه سانتیگراد و زمان برش 50 دقیقه است، قیرهای پلیمری بررسی شده شامل مخلوط قیر (60.70) پالایشگاه اصفهان باپلی اتیلن بازیافتی بادرصدهای وزنی 2و 4و 6و هم چنین مخلوط قیر (60.70) با گیلوسونایت بادرصدهای وزنی 5 و 10 و 15 بوده و با دمای 190 درجه سانتیگراد به مدت 120 دقیقه که انواع آزمایش های کلاسیک قیر شامل درجه نفوذ، نقطه نرمی، میزان کشش پذیری، نقطه اشتعال. ویسکوزیته انجام پذیرفت، نتایج حاصل از آزمایش ها نشان داد که با افزایش درصد پلیمرهای پلی اتیلن و گیلوسونایت به قیر درجه نفوذ کاهش می یابد نقطه نرمی و بازگشت پذیری الاستیک افزایش یافته و حساسیت حرارتی قیرکمتر است، خاصیت کشش پذیری دراکثرنمونه ها باکاهش همراه بوده است مقادیر درجه بالای عملکردی درهمه نمونه ها بهبود یافته است و خصوصا نمونه های اصلاحی با گیلوسونایت ازدرجه بالای عملکردی قابل توجهی برخوردار بوده اند .از گیلسونایت به عنوان یک اصلاح کننده قوی که نقش فیدر و حجم دهنده را توما دارد استفاده کرده ایم.