بررسی اولویت اتوموبیل های هیبریدی پیل سوختی هیدروژنی و هیبریدی پلاگین و پیل سوختی متانولی در ایران

تغییر نوع انرژی مورد استفاده برای حمل و نقل بحثی است که سال ها است میان سران علمی کشور ها مطرح است و طبیعی است که ایران از این قاعده مستثنی نیست و حرف فراگیر شدن اتوموبیل های هیبریدی با انواع و اقسامشان بین دانشگاهیان وجود دارد. ایران در سال 94 بیش از 74000 مگاوات برق تولید کرده که حدود 82 درصد آن کاملا آلاینده است و استفاده از این الکتریسیته در اتوموبیل های هیبریدی پلاگین تنها یک حسن دارد؛ و آن انتقال آلودگی از مراکز شهرها به نقاط کم جمعیت تر است . هم چنین با بررسی بیشتر و دقیق تر به این نتیجه می رسیم که اگر الکتریسیته ی مورد استفاده در اوتوموبیل های برقی را از راه انرژی های تجدید پذیر تامین نکنیم؛ در کمال ناباوری میزان آلایندگی آن ها از اتوموبیل های با پیشرانه درون سوز بیشتر هم خواهد بود. از طرفی با تکیه بر امکانات و شرایط موجود و با تغییر برخی دیدگاه ها می توان دنیای اتوموبیل های شخصی کشور را متحول کرد و پس از توسعه ی اتوموبیل های هیبریدی و بهبود زیر ساخت های لازم آن از محیط زیست سالم تر بهره برد. این در حالی است که زیر ساخت های نسبتا مناسبی برای فراگیر کردن این نوع اتوموبیل ها داریم و تنها نیازمند تغییراتی جزیی در آن ها و برنامه ریزی صحیح هستیم.