بررسی آزمایشگاهی و عددی پخش فشار در عضو فشاری بطری شکل براساس مبانی روش خرپایی

مدل سازی خرپایی یکی از روش های طراحی بر اساس مقاومت نهایی، براساس تشکیل مکانیزم خرپایی در اعضای بتنی می باشد. این روش یک ابزار مناسب برای بدست آوردن برش بحرانی در مناطقی که توزیع کرنش در آنها غیرخطی است می باشد. در این روش فرض می شود که بارهای وارد شده به سازه از طریق شبکه ای از اعضای فشاری و کششی که در گره های به یکدیگر متصل شده اند به تکیه گاه انتقال داده می شود. این روش با تبدیل حالات پیچیده تنش به مجموعه ای از مسیرهای ساده باعث ساده سازی انواع سازه های بتنی پیچیده می گردد. این مسیرهای انتقالی به صورت اعضای دو نیرویی هم راستا با جهت مدل های تنش مدل می گردد. اعضای دو نیرویی که نیروهای فشاری را انتقال می دهند عضو فشاری، اعضای انتقال دهنده ی نیروهای کششی عضو کششی و محل تلاقی عضو فشاری و کششی را گره می نامند به مجموعه این اعضا مدل یا مکانیسم خرپایی می گویند. ظرفیت سازه جایگزین شده با مدل خرپایی به راحتی با تحلیل استاتیکی مدل خرپایی جایگزین قابل محاسبه می باشد هدف از انجام این مطالعه بررسی و مقایسه ی مدل هایی است که بر اساس مبانی مدل خرپایی برای تعیین ظرفیت عضو فشاری بطری شکل ارائه شده و مطابقت این مدل ها با نتایج آزمایشگاهی می باشد. از طرفی وجود بازشو رفتار فشاری ستون ها را از نظر ظرفیت حمل بارو جابجایی محوری تحت تاثیر قرار می دهد لذا پنج نمونه آزمایشگاهی با بازشو و بدون بازشو ساخته شد و مورد آزمایش قرار گرفت. با در نظر گرفتن محل بازشو و طول صفحه تکیه گاهی بارگذاری، بار محوری و کرنش درطول ازمایش ثبت شد. نتایج آزمایش بامدل های موجود مقایسه و پیشنهادهایی ارائه گردید.