بررسی تاثیر تغییرات طول ریزشمع بر روی ضریب اطمینان پایداری شیب شیروانی مسلح شده به روش المان محدود

یکی از راهکارهای کنترلی و پیشگیرانه در پایدارسازی شیروانی ها، استفاده از شمع های مقاوم در تقویت درجای زمین است. در بحث مدیریت خطر حرکات توده ای، که با هدف کاهش خسارات اقتصادی و اجتماعی ناشی از وقوع حرکات توده ای صورت می گیرد، بهترین کار شناسایی مناطق مستعد و در نتیجه فرار از این محل ها و جلوگیری از ساخت و ساز در آن ها می باشد؛ اما به دلیل عملی نبودن این قضیه، بایستی اقداماتی را در جهت کاهش پتانسیل خطر در چنین مناطقی انجام داد. جهت نیل به این مهم و برای به حداقل رسانیدن خطرات حرکات توده ای و تثبیت دامنه ها، روش های مختلفی ارائه گردیده است. در این پژوهش استفاده از ریزشمع به عنوان یک روش کاربردی برای پایدارسازی شیب مورد بررسی قرار می گیرد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی تاثیر تغییرات طول ریزشمع بر روی تغییرات ضریب اطمینان پایداری شیب شیروانی های مسلح شده با ریزشمع ها به روش المان محدود است. مدلسازی این پژوهش با نرم افزار پلکسیس (plaxis) انجام گرفته است. در این پژوهش با استفاده از روش المان محدود در محیط دو بعدی نرم افزار پلکسیس، به انجام مطالعات پارامتریک با تغییر عوامل مؤثر مانند مکان، طول و فاصله گذاری بین شمع های بتنی پرداخته شده و اثر هر کدام بر تغییرات ضریب اطمینان پایداری شیروانی مورد بررسی قرار گرفته است. یک ردیف ریزشمع در سه نوع خاک با خصوصیات مختلف به منظور یافتن بهترین مکان قرارگیری، بهترین فاصله بین ریزشمع ها، بهترین طول ریزشمع ها و اثرات نوع خاک در یک شیب یکنواخت با هندسه مورد نظر در نرم افزار المان محدود پلکسیس مدل شد. نتایج نشان دادند که طول بهینه ریزشمع 2.3 برابر عمق ناحیه بحرانی بوده و با افزایش طول ریزشمع، ضریب اطمینان افزایش یافت.