مشارکت پذیری اجتماعی: سرمایه ای با ابعاد اجتماعی- کالبدی در معماری بازارهای سنتی ایران (نمونه موردی: بررسی قابلیت مشارکت پذیری اجتماعی در کالبد بازار سنتی کرمانشاه)

مشارکت اجتماعی به عنوان عاملی موثر در ارتقا توسعه پایدار، به ابعاد اجتماعی و فرهنگی در بستر جامعه مربوط می شود. شناخت و مدیریت این ابعاد در هر جامعه می تواند وقوع آن را تسهیل نموده و به فرایندی سازمان یافته منجر شود که افراد آگاهانه و با عنایت به علایق اجتماعی به خودشکوفایی و نیل به اهداف پایداری اجتماعی سوق یابند. نقش موثر بازارهای سنتی به عنوان بستری قابل توجه در شکل گیری این مهم، بسیار اهمیت دارد. بنابراین، هدف از مطالعه حاضر، بررسی رابطه مشارکت پذیری اجتماعی با کیفیت زندگی اجتماعی و رسیدن به پایداری اجتماعی در بازارهای سنتی می باشد. لازم به ذکر است که در این تحقیق، تعدادی از شاخص ها مانند احساس تعلق مکانی و ایجاد خاطره ذهنی در این رابطه مورد تاکید قرار گرفته و با بهره گیری از روش مطالعه اسنادی به گونه ای توصیفی- تحلیلی تلاش شده تا راهکارهای لازم برای حصول مشارکت پذیری اجتماعی قابل فراگیری از بازارهای سنتی جهت تعمیم به پروژه های معاصر و دست یابی به پایداری اجتماعی در معماری امروز پیشنهاد گردد. قابل توجه است که در راستای صریح تر نمودن نتایج پژوهش، بازار سنتی کرمانشاه به عنوان نمونه موردی تحقیق در نظر گرفته شد. در نهایت نتایج حاکی از آن است که هر چند می توان بین شاخص های حس تعلق مکانی و ایجاد خاطره ذهنی با مشارکت اجتماعی و متعاقباً پایداری اجتماعی رابطه مستقیم و مثبتی قائل شد، اما ایجاد حس تعلق در افزایش مشارکت اجتماعی تاثیرگذاری بیشتری دارد.