ارزیابی تغییرات مقدار لنگر خمشی در امتداد شمع در خاک رسی و ماسه ای

افزایش روزافزون جمعیت و توسعه صنایع و مشکل کمبود زمین مناسب جهت احداث سازه های مورد نیاز موجب شده است تا انسان به استفاده از زمین های با کیفیت مهندسی پایین تر روی آورد. این روش علاوه بر افزایش مقاومت خاک های ماسه ای سست در برابر پدیده روانگرایی، در بهبود خواص مقاومتی و نیز پایدار سازی و افزایش ظرفیت باربری دیگر انواع خاک های رسی، شنی و سیلتی کاربرد وسیعی خواهد داشت. با این وجود منطقی به نظر می رسد که برای مناطق با خصوصیات ژئوتکنیکی مختلف از همبستگی های متناسب با همان شرایط و وضعیت استفاده گردد و از روش های طراحی تجربی ارزیابی گردد. شایان ذکر است که در روش های تجربی مشخصه های مقاومتی در فواصل مختلف از مرکز شمع ها، برای کل توده خاک، بر خلاف واقعیت، یکسان درنظر شود، بگونه ای که بتواند در عین سادگی، در پیچیده ترین مسائل طراحی از جمله شمع های ماسه ای متراکم با در نظر گرفتن رفتار غیر خطی خاک به کار گرفته شود. هدف از این تحقیق، ارزیابی تغییرات مقدار لنگر خمشی در امتداد شمع در خاک رسی و ماسه ای بود. در این تحقیق، با مطالعه رفتار خاک اطراف شمع، هم چنین ارائه روابطی با برنامه نویسی و مدل سازی عددی در محیط نرم افزار 8.2plaxis2d.v، عملکرد شمع متراکم ارزیابی گردیده و در فاصله های مختلف از مرکز آن ها و درتمامی عمق ها قادر خواهد بود تا کرنش های حجمی، تغییرات مدول الاستیسیته، مقادیر دانسیته نسبی و نسبت تخلخل ناشی از تغییر شکل های اعمال شده را با دقت مناسبی در مقایسه با روش های طراحی تجربی و امکانات تئوری گذشته بررسی گردد. نتایج نشان دادند که جنس خاک تاثیر قابل توجهی در محل بوجود آمدن حداکثر لنگر خمشی در امتداد طول شمع ندارد و هم چنین محل نقطه لنگر خمشی حداکثر، تقریبا 0.11 تا 0.27 برابرطول مدفون شمع در داخل خاک می باشد.